Transmongolië Express – Ulaanbaatar naar Datong

China, Erlian, grensovergang, Backpackjunkies

Mongolië, eten, BackpackjunkiesAls afsluiting van ons verblijf in Mongolië hebben we nog één volle dag in Ulaanbaatar. Na een dag rondgelopen te hebben in Ulaanbaatar zijn we wel toe aan iets te eten. Op het station bevind zich een restaurant en het menu heeft plaatjes. We zien een lekkere hamburger en bestellen deze bij de restaurant medewerker. Nadat we betaald hebben zien we haar naar een soort van koeling lopen en ze pakt twee in plastic verpakte hamburgers. Deze verdwijnen met plastic en al zo de magnetron in. Dat kan niet veel goeds voorspellen. Na twee minuten krijgen we de hamburgers gedumpt op een plastic bordje. We nemen de gok en maken het plastic open. Een broodje met plastic kaas, half koud en wat verdwaalde plakjes komkommer. Het ruikt gewoon niet eens lekker en ziet er zeker niet uit zoals op het plaatje in het menu. Als echte hamburger liefhebber spreek ik mijn veto uit: dit gaan we niet eten.

Dan maar even door naar de bistro die even verderop zit. We stappen naar binnen en iemand zwaait heel hard met zijn armen, ze zijn blijkbaar niet open. Er zit niks anders op dan onze toevlucht te zoeken tot weer een bakje noedels. Als troost nemen we lekker wat chocola mee. Zo komen we de avond wel weer door.

Lekker slapen in een Chinese trein

China, treintijden Transmongolië Express, BackpackjunkiesDeze trein is gelukkig weer een stuk beter dan die tijdens het vorige stuk. Iets ruimer weer opgezet en we hebben beide een benedenbed. De hele coupé is voor onszelf, dus we kunnen weer lekker een potje Skipbo-en voordat we gaan slapen. Ook zien we hier weer de lijst met stops hangen, dat geeft iets meer rust. Wel houdt deze op bij de Chinese grens, dus daarna zijn we overgeleverd aan de provodniks. Er zitten in de trein nog wat andere toeristen, maar het merendeel is toch lokale bevolking. Een gesprek bestaat dan ook voornamelijk uit de vraag Beijing? en een ja-knikken met het hoofd.

De meeste reizigers gaan door haar de eindstop Hohhot om vandaar de overstap te maken naar Beijing. Wij hebben echter een extra stop in Datong en reizen daarom niet verder dan Jining. Hier moeten we de trein uit, onze volgende treinkaartjes ophalen en direct weer door met de volgende trein naar Datong. We hebben van Mevo ook papieren gekregen met een aanvullende opmerking, zodat we hopelijk niet in Hohhot eindigen. Maar met de taalbarrière weet je het maar nooit. Voor vandaag hoeven we ons daar niet druk om te maken, we gaan lekker slapen en zien morgen wel hoe het allemaal verloopt.

Grensovergang = wielstelsel vervangen

Tijdens dit traject gaan we over van Mongolië naar China. Dat betekent dus weer de nodige controles. De paspoorten worden meegenomen en de coupé wordt weer gecontroleerd. Als we de paspoorten weer terug hebben worden we vriendelijk verzocht om de trein te verlaten. Het spoor in China is namelijk breder dan in Mongolië en het onderstel van de trein moet worden vervangen. We moeten om 13.00u weer terug zijn bij de trein, een kleine 2 uur wachten.

China, Erlian, grensovergang, BackpackjunkiesMet onze kleine rugzakken met daarin de belangrijkste spullen stappen we de trein uit om het plaatsje Erlian te gaan bekijken. Volgens de Lonely Planet een levendig stadje, vooral rond het station is er van alles te beleven. Wij komen echter op een compleet leeg stationsplein aan. Ook in de buurt is er weinig te beleven. Een blokje om leert ons dat er allerlei kleine winkeltjes zitten die bijna allemaal hetzelfde verkopen en verder valt er weinig te beleven.

Als we rond 13.00 weer richting de trein willen worden we tegengehouden door de officials op het perron. Met gebaren wordt duidelijk dat we moeten gaan zitten en wachten. Dit is raar, we moesten toch om die tijd terug zijn? Straks gaat de trein zonder ons verder. En hij staat toch gewoon al klaar! Ook de andere toeristen die bij ons in de wagon zitten proberen naar de trein te komen en worden tegengehouden. Mocht het allemaal fout gaan, dan zijn we in ieder geval niet alleen. We gaan bij elkaar zitten en wisselen ervaringen en verhalen uit. Een kleine drie kwartier later mogen we eindelijk naar de trein. Onze spullen staan er nog precies zo in als dat we ze achtergelaten hebben. Pfieuw, een hele geruststelling. We gaan weer rijden.

Vertraging of niet?

Door dit hele gedoe weten we niet of we nu op tijd vertrekken of dat we vertraging hebben opgelopen. Wij hebben als aanknopingspunt voor onze eindbestemming slechts een tijd, maar klopt die nu nog? En zo niet, hoe weten we dan of we in Jining zijn? In de eerste trein kwam de provodnik steeds melden als iemand er uit moest, maar dat was in de tweede trein niet het geval. En onze overstaptijd is niet heel ruim, terwijl we ook nog treinkaartjes moeten ophalen. Maar goed, op dit moment kunnen we er verder niks aan doen en wachten we het gewoon maar af.

Het landschap veranderd, de zon gaat onder, en zo komen we langzaam maar zeker steeds dichter bij onze eindbestemming. Als we het idee hebben dat we er toch bijna moeten zijn komt toch de provodnik ook langs om aan te geven dat we er bij de volgende stop uit moeten. We nemen afscheid van onze reisgenoten en zoeken onze spullen bij elkaar. Op naar het hotel waar onze tickets klaarliggen.

Hard sleeper ipv hard seat

Bij het hotel ligt een envelop klaar met de treintickets naar Datong en ook gelijk de tickets voor het volgende deel naar Beijing. Er zit voor beide treinritten nog even en briefje bij met de vertrektijden, de zitplekken en de aankomsttijden.

Op de papieren van Mevo staat voor dit deel een hard seat, omdat het maar 2 uurjes is. We hebben echter tickets voor een hard sleeper. In een Chinese trein houdt dit in dat er 6 bedden zijn, 3 aan elke kant met aan de andere kant twee klapstoeltjes. De coupé is niet afgesloten, je ligt dus met heel veel mensen open en bloot in een wagon. Voor dit stuk geen probleem, we kunnen lekker zitten. Maar mochten we later nog een keer een nachttrein pakken in China, dan wordt het geen hard sleeper, want dat wordt niet slapen! De trein rijdt mooi op tijd en twee uurtjes later zijn we in Datong, China. Het laatste onderdeel van de Transmongolië Expres.

chinese trein, backpackjunkies
De Chinese hard sleeper

Meer weten over de Transmongolië Express?
Check dan snel onze Reisgids – De Transmongolië Express! Je leest hier alles wat je moet weten, van de route tot wat je meeneemt om de lange treinreis goed door te komen. Natuurlijk laten we je ook beelden en foto’s zien van dit geweldige traject.
Mis je iets? Laat het ons weten zodat we onze reisgids bij kunnen werken.

Abonneer
Laat het weten als er
guest

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Peter

Nog best wel wat gedoe met de treinen, is de ns blijkbaar toch niet de enige die er moeite mee heeft