Sneeuwpret op Vlieland

Nu we al bijna een jaar vechten met onze reiskriebels vanwege corona is het hoog tijd om weer op pad te gaan. Alles volgens de regels die op dit moment gelden en coronaproof. Na een tip op Instagram komen we uit bij Landal Vlieduyn, een appartementencomplex van Landal Greenparks op Vlieland.

We boeken een lang weekend met Valentijn, want wat is er leuker dan een romantische strandwandeling? Dat we uitgerekend dat weekend midden in de sneeuw zitten hadden we niet kunnen plannen, maar is een extra leuke toevoeging.

Op naar Harlingen

De sneeuwpret die vanaf maandag het hele land platlegt zorgt er ook voor dat onze geplande boottocht verzet moet worden. Vanwege de ijsvorming liggen er andere boeien die minder goed zichtbaar zijn. Er mag dus alleen overdag gevaren worden en we krijgen de keuze tussen vertrekken om 9.30u of 17.00u. Op het eiland gaan de meeste supermarkten om 18.00u dicht en de overtocht duurt 1,5 uur. We kiezen daarom voor de vroege boot en besluiten in Harlingen te overnachten.

Zo kunnen we ook extra lang van ons weekend beginnen, want die begint nu donderdagavond na het werk al. We worden onderweg getrakteerd op een prachtige zonsondergang waarmee de vakantiestemming compleet is. Eenmaal aangekomen checken we coronaproof in en nemen snel een kijkje op de prachtige kamer. We toasten op de vakantie en op het weer onderweg zijn.

Schuitje varen, theetje drinken

De volgende ochtend vertrekken we met de auto richting het parkeerterrein. Het is drukker dan we hadden gedacht met alle sneeuwperikelen, maar het gaat lekker vlot. Als we de auto geparkeerd hebben kleden we ons goed aan, want de wind is gemeen koud. Een stukje lopen richting de terminal is dan ook geen overbodige luxe.

Aangekomen kunnen we direct doorlopen richting de boot. We zoeken een lekker plekje met een tafeltje, want dan kunnen we nog iets doen de komende 1,5 uur. Overal hangen netjes schotten en je moet (net als in de trein) je mondkapje ophouden. Hier wordt ook op gecontroleerd. Maar je mag wel iets te drinken halen. Wil je iets eten, dan moet je dit zelf meenemen. Wij hebben nog wat lekkere dingen van het ontbijt meegenomen en zo komen we de tijd wel door.

We lezen wat, kijken een serie en voor we het weten wordt het rumoerig aan boord. We zijn er bijna! Aan wal zien we mensen zwaaien naar de boot. Vlieland is nu al leuk!

Landal Vlieduyn

Officieel mogen we pas om 15.00u inchecken in ons appartement. Dus we doen rustig aan, gaan nog even snel naar het toilet en maken een plan. Dan worden we gebeld door Landal dat we toch al terecht kunnen in het appartement. De bus is net weg en we hebben al gezien dat het niet ver lopen is, dus maken we ons op voor een wandeling door de sneeuw. Met twintig minuutjes zijn we er en hebben we al een beetje een indruk van het eiland.

We hebben gekozen voor een 2-persoonscomfort appartement en zitten op de tweede verdieping. We krijgen een informatiesetje en de sleutels en horen dat de boten van maandag ook aangepast zijn. We kunnen kiezen tussen 7.30u of 15.00u. We kiezen voor de laatste en zodra we in het appartement zijn krijgen we inderdaad een mail van de rederij. De communicatie tussen beiden is top geregeld.

Het appartement is zonnig en licht. We hebben een prachtig uitzicht over de duinen. Het is ook heerlijk stil en je hebt weinig last van geluid van andere bezoekers. We inventariseren de keuken en maken een plan voor de boodschappen. Ons weekend is officieel begonnen!

Het hart van Vlieland – de dorpsstraat

Hoewel er een bushalte voor de deur van het appartementencomplex is, maken we op uit de borden dat de bus tijdelijk niet rijdt. Maar het is met dit prachtige winterweer helemaal geen straf om weer door het bos te wandelen. We lopen via een andere route (lang leve Maps.me) richting het dorpje Oost-Vlieland. Op de vijver zijn ze druk bezig om een schaatsbaan te creëren en hier en daar zien we mensen druk in de weer met de slee.

De supermarkt die we zoeken bevind zich in de dorpsstraat van Vlieland en zodra we daar zijn zien we direct dat alles hier te vinden is. In de zomer (en zonder coronabeperkingen) moet dit een druk gezellig straatje zijn. We zien restaurants, winkeltjes, de supermarkt en het voelt heel gemoedelijk aan. Bij verschillende horecagelegenheden staan er borden met take away opties. Over het eten hoeven we ons dus geen zorgen te maken.

We halen een lekker broodje bij Eetcafe De Lutine. Een heerlijk broodje rookworst en een tosti oude kaas eten we lekker op in het zonnetje. Als je je best doet vergeet je haast dat het hartje winter is en dat er overal sneeuw ligt. Wat hebben we dit gemist en wat heerlijk dat we zo getrakteerd worden door de natuur. Met hernieuwde energie doen we boodschappen en maken nog een laatste wandeling door het bos.

Hoog tijd voor een strandwandeling

Zaterdagochtend worden we lekker op ons gemakje wakker. We hebben bij de supermarkt een lekker ontbijt samengesteld. Tijd om een plan de campagne te maken. Gisteren hebben we aardig wat gewandeld, maar we hebben de zee nog niet gezien. Dus wordt het tijd voor een expeditie richting het water. Het weer doet nog lekker mee, strakblauwe luchten geven ons direct flashbacks naar Thailand en andere Aziatische landen.

Vanuit het appartement zitten we zo op het strand, hemelsbreed is het nog geen 200 meter. Het blijft toch een magisch gevoel dat je door de duinen struint, geen zee te bekennen en dan opeens ga je het hoogste punt over en daar is de zee! De wind doet goed z’n best, dus we checken even of we echt goed ingepakt zijn en beginnen aan de afdaling.

Het strand is praktisch uitgestorven. In de verte zien we andere wandelaars die de wind ook trotseren, maar verder hebben we het strand voor onszelf. Hier en daar zien we meeuwen en andere vogels die lekkers uit het water proberen te snoepen. We vechten ons een stuk over het strand tegen de wind in. Onderweg komen we bevroren stukken zand tegen waar lucht onder gevangen is, stukken ijs en bevroren schuim. Zo zie je maar dat het strand ook veelzijdig is en mooi tijdens elk seizoen.

Valentijnsdag

Zondag is het Valentijnsdag. En hoewel we niet meedoen aan de commerciële invulling (elke dag met jou is Valentijn toch) hebben we wel gezien dat Leut koffiebar een mooie brunch heeft samengesteld. Dat past helemaal in onze zondag-lekker-rustig-aan-doen routine. Rond een uur of 11 wordt hij netjes afgeleverd en kunnen we lekker gaan genieten. Lekkere broodjes, een sapje, pannenkoekjes en natuurlijk mag de verse cranberryjam niet ontbreken.

Toch leuk om te zien hoe creatief ondernemers zijn geworden met alle beperkingen en onmogelijkheden. Het is fijn om ze op deze manier te steunen en we hebben er zelf ook plezier van. Toch is dit wel het voordeel van een appartement of huisje, dat je gewoon een eettafel hebt en lekker uitgebreid kunt eten.

Glijden en glibberen

De laatste dag is alweer aangebroken en zoals al voorspeld is het prutweer. De sneeuw is voor een deel weg en het ziet er grauw en grijs uit. We hebben al een briefje onder de deur gevonden met de waarschuwing dat het spekglad is. Er rijden geen bussen of taxi’s want dat is niet te doen. En dus zit er niks anders op dan te voet richting de boot te gaan.

We beginnen direct met een leuke uitdaging, de helling heelhuids afkomen richting de weg. Al snel hebben we in de gaten dat we vooral in de resten sneeuw moeten lopen, dan heb je grip en kom je tenminste zonder al teveel kleerscheuren vooruit. Het is verraderlijk glad op de meest onverwachte plekken.

Omdat we wat tijd te doden hebben (de boot gaat pas om 15.00u en we moeten om 10.30u uitchecken) besluiten we richting de vuurtoren te lopen. Door het bos is dat eigenlijk prima te doen en het is bijzonder om te zien dat alles onder een laag ijs zit. In de buurt van de vuurtoren komen we twee andere wandelaars tegen die waarschuwen voor de gladde trap en aangeven dat het boven bijna niet te doen is. We kiezen een minder gevaarlijke weg naar boven, maar komen daar al snel tot dezelfde conclusie. In de buurt van de vuurtoren wil wel, maar er naar toe gaan is niet te doen.

We dalen af richting de dorpsstraat om weer even een lekker warm broodje te halen bij De Lutine. Ondertussen begint het te regenen en wordt het echt vies. Er zit niks anders op dan om alvast naar de terminal te gaan. Daar is het in ieder geval droog.

Tot ziens Vlieland!

Rond 14.30 mogen we de boot op en is ons avontuur op Vlieland officieel afgelopen. We halen warme chocomelk/cappuccino om even op te warmen, dat kunnen we wel gebruiken. Ondanks dat we hebben moeten improviseren en alles niet ging zoals van tevoren gedacht is het een geslaagd weekend geweest. De communicatie van Landal en Rederij Doeksen was heel fijn en je merkt aan alles dat ze op het eiland ingespeeld zijn op de boot.

Vlieland heeft ons verrast en we zijn heel benieuwd naar dit eiland als het zonnig en warm is en er geen beperkingen meer zijn vanwege corona. Dus zeggen we tot ziens! Heb je tips voor ons volgend bezoek aan Vlieland, laat het dan weten via de reacties onder dit blog!

Vind je dit leuk? Pin het!