Na Kuala Lumpur is het weer eens tijd om wat te gaan doen. We besluiten om de bus in Maleisië eens uit te proberen. Na onze avonturen in Sri Lanka met de bussen, staan we nergens meer van te kijken… Denken we. We gaan via de metro naar het bus station, kopen een kaartje en gaan wachten. Ik heb het gevoel dat we op een vliegveld zijn, want alles is strak geregeld.
Toch nog verbaast over de bus
Terwijl we bij de terminal van de bus zitten te wachten kijken we om ons heen. De bussen die hier rijden zien er best luxe uit. Eindelijk komt er een bus bij onze terminal en komt er een mannetje onze kaartjes controleren. Ik zet de backpacks in het ruim en we gaan de bus in. Het is de meest bijzondere bus die we ooit hebben gezien. Ik, met mijn lange benen, heb nog nooit zo veel beenruimte gehad. Zelfs niet in een vliegtuig waar we extra voor betaald hebben! In het vliegtuig heb je dan ook nog het probleem dat de passagier voor je zijn/haar stoel naar achteren kan klappen, waardoor je gelijk klem zit. Maar niet hier. In de bus heb je heel veel ruimte.
We vertrekken. De buschauffeur rijdt… normaal! Het voelt niet of er een kudde apen achter het stuur zit. Deze bus wordt gecontroleerd en rustig door de bochten geleid. Er wordt niet ontzettend hard gereden, stopt niet om de haverklap om mensen er bij in te proppen en iedereen kan zitten!
En we zijn geland
3 uur later komen we aan in Malakka (of Melakka.. Of Melaka…). Totaal niet misselijk of pijn in benen van het lange staan (want iedereen kon gewoon zitten) stappen we de bus uit. We hebben zelfs geslapen! Er is een taxi counter en die regelt een taxi voor ons naar het hotel, MidCity Melakka. Tijdens onze rit zien we al de karakteristieke rode gebouwen, zoals de kerk en het “Stadhuys”. We rijden ook langs twee enorme winkelcentra’s, die vlakbij ons hotel blijken te zitten.
We arriveren, checken in en gaan even genieten van de air conditioning. We besluiten niet veel te doen. We gaan naar het winkelcentrum om te eten en kijken later een filmpje op onze kamer. Het reizen in Maleisië bevalt ons nu al! Goede bussen, mensen spreken meer Engels en je wordt als toerist niet afgezet.
De volgende ochtend…
… Staan we vroeg op, gaan we ontbijten en gaan we op pad. Vandaag gaan we Melakka bekijken. Het is een stad met geschiedenis. Het was vroeger een belangrijke havenplaats. Eerst voor de Portugezen, toen de Nederlanders en daarna de Engelsen. De Portugezen hebben veel neergezet qua gebouwen. Een goed voorbeeld hiervoor is A Famosa. Het is een door Portugezen in 1511 gebouwd fort. Het is het oudste Europeze gebouw in Azië. Het grappige is dat er boven de poort “Anno 1670” staat. Dit is Nederlands en is in 1641 door de Nederlands, na het vedrijven van de Portugezen, op de poort gezet. Er zijn nog veel meer aanwijzingen dat de Nederlanders hier zijn geweest.
We lopen door de poort en dan omhoog. We komen bij de St. Pauls Church. Deze kerk was een simpele kapel, gebouwd door een Portugese nobelman. Later ook overgenomen door de Nederlanders. Nu staan er alleen nog een paar muren en er voor staat een beeld van St. Francis Xavier. Binnen in de kapel staan allemaal gedenktekens met Nederlandse teksten. Natuurlijk oud Nederlanders, maar we kunnen het redelijk goed lezen. “Hier rust” of “Vader van…” zijn veelal te vinden op deze stenen. Ook zien we Portugese teksten. Het uitzicht over de stad mag er ook wezen.
Nederlandse begraafplaats
We lopen verder en een stukje naar beneden. Het valt ons op dat hier helemaal geen toeristen zijn, of lokalen. We lopen op de “Dutch cemetry” af. We zien een klein veldje met een stuk of 15 witte graftombes. Boven op de poort staat “Dutch cemetry”, dus zal wel goed zijn. We lezen de informatie en zien al dat er voornamelijk Engelse mensen liggen. Deze begraafplaats is voornamelijk door de Engelsen gebruiken en je ziet er graven van officieren en de familie ervan. We zien ook een hele kleine tombe, waarschijnlijk een kind geweest. Tussen de 15 a 17 namen zien we 2 Nederlandse namen. Voor ons blijft het een raadsel waarom dit de “Dutch cemetry” heet.
Verleden en heden op 1 plek
We lopen weer verder en komen bij “Dutch Square”. Nou is het zo dat we veel plekken en plaatsen zullen aandoen die mijn ouder 35/36 jaar geleden ook aangedaan hebben. Soms krijg ik foto’s door, zoals in Kandy. Dit is ook het geval in Melakka. De foto die ik door heb gekregen is genomen tegenover de Christ Church Melaka. Ik speel een beetje met mijn camera om precies dezelfde foto te maken. Toch blijft het een apart gevoel dat mijn ouders 35/36 jaar geleden (ik ben 34, dus voordat ik er was) op precies dezelfde plek hebben gestaan. Op de foto’s van Kandy is te zien dat er niet veel veranderd is, maar in Melakka wel. Overal staan riskjas met dreunende muziek, schreeuwende Chinezen (die tot orde geroepen worden in de kerk), stalletjes met souveniers en vele eettentjes.
Dutch Square
Op dit plein staan een aantal Nederlandse gebouwen uit 1660 tot 1700. De opvallende terracota kleurige stenen maken het een apart gezicht. Het “Stadshuys” is een enorm gebouw waar vroeger de Nederlandse gouverneurs woonde. Het is nu een museum, die wij voor het gemak even overslaan. Vlakbij de ingang staan nog een paar oude voertuigen: een oude shovel, Oliver, en een oude brandweer auto. Verderop zit de Christ Church Melaka. De in 1753 gebouwde kerk is gebouwd ter viering van 100 jaar Nederlandse bezetting. De binnenkant is niet zo heel spannend. Het doet denken aan een protestantse kerk: simpel en zelfs een beetje somber. De kerk wordt nog volop gebruikt.
Jonker Street
Een andere “attractie” in Melakka is Jonker Street. In het weekend wordt deze straat omgetoverd tot night market. Overdag is er niet heel veel te beleven. We lopen er toch even doorheen om iets te vinden waar we even rustig wat kunnen drinken. Tot mijn schrik zie ik dat alles Chinees is. Het doet me heel erg denken aan Pingyoa, maar dan zonder de elegante, zeer Chineze gebouwen. Na deze ervaring zie ik het niet zo zitten om hier verder nog te kijken.
Een stukje verderop gaan we genieten (ik dan voornamelijk) van verse kokosnootmelk. Helaas heeft Rieneke net de verkeerde. Hiernaa lopen we verder en gaan we via een omweg terug. We komen nog langs de kerk van St. Fancis Xavier, maar die is dicht. Aan de overkant zien we ruines van de oude stadsmuur. We lezen ze even, maken wat foto’s en gaan richting het hotel. We hebben weer aardig wat gelopen en het wordt weer goed warm. Zouden onder Nederlandsche voorouders die hier in 1641 waren, ook zo gevoeld hebben? We zullen het nooit weten.
Vind je dit leuk? Pin het!
bijzonder