We pakken vanuit Colombo Fort de trein naar Kandy, een rit van ongeveer 3 uur. De trein heeft een 1e, 2e en 3e klas en daarnaast gereserveerde en niet gereserveerde plaatsen. We hebben geluk, want er zijn nog tickets beschikbaar voor de 1e klas, de enige met air conditioning. Het duurt nog ruim 1,5 uur voordat de trein vertrekt en dus vermaken we ons met mensen (en treinen) kijken.
In vergelijking met Nederland zijn de treinen vervallen en oud, maar het heeft wel charme. Mensen hangen uit de ramen en deuren, stappen nog in of uit terwijl de trein rijdt. Als er weer een trein stopt wordt er door één van de vele mannetjes gevraagd naar ons ticket, waarop ze allemaal gebaren dat we nog even moeten blijven zitten. 10 minuten voor vertrek komt de juiste trein binnen en zoeken we ons plekje op. We zitten precies aan de goede kant van de trein, want tegen de tijd dat we in de buurt van Kandy aankomen hebben we prachtige uitzichten over de vallei onder ons. Tijdens de afgelopen 3 uur zijn we gestegen naar een hoogte van 500 meter boven zeeniveau.
Het dondert en het bliksemt
Kandy is één van de grootste steden van Sri Lanka (112.000 inwoners) en zodra je het treinstation uitloopt kom je direct terecht in de verkeerschaos die hier orde van de dag is. Het stadshart is niet heel groot en de meeste hotels bevinden zich in de heuvels rondom het meer. Door het vele verkeer mist het stadshart charme, maar er zijn genoeg restaurantjes om even een hapje te eten. Of om te schuilen voor de regen die met bakken uit de hemel komt.
We worden al op de eerste bui getrakteerd als we net zijn ingecheckt en een hapje willen gaan eten. Zelfs met twee paraplu’s krijgen we het voor elkaar om zeiknat aan te komen. Ongelooflijk dat er in korte tijd zo veel water uit de lucht kan komen. Het duurt niet lang of ook hier zitten we weer midden tussen het onweer. Het is ongewoon voor deze tijd van het jaar, het regenseizoen is allang voorbij. Maar daar denkt de regen blijkbaar anders over. Ook de twee dagen erna gaat het in de middag weer stevig te keer. Het is maar goed dat we sowieso vroeg opstaan en dan de dingen doen die we willen zien.
Temple of the Sacred Tooth
De grootste trekpleister in Kandy is de Temple of the Sacred Tooth. In deze tempel ligt één van de overgebleven tanden van Boeddha en het is een bedevaartsoord voor vele boeddhisten. De tand ligt in een geneste gouden kist in de vorm van een dagoba, dus hij is niet zichtbaar. Daar kom nog bij dat deze gouden dagoba achter gesloten deuren wordt bewaard. Slechts drie keer per dag (5.30 uur / 9.30 uur / 18.30 uur) worden de deuren geopend en kun je de dagoba zien. Dit is een heel bijzonder moment om mee te maken, maar hou er rekening mee dat het op die momenten heel druk is. Sri Lankaanse boeddhisten staan in de rij om een offer achter de laten, meestal in de vorm van bloemen. Muzikanten kondigen de opening van de deuren aan en dit kun je door het hele complex horen. Op woensdag komt daar het symbolische wassen van de tand bij. Sri Lankanen kunnen dan in de rij staan om een beetje van dit water te ontvangen, aangezien ze geloven dat het helende krachten bevat. De tempel bevind zich binnen een complex met meerdere kleinere tempels en een aantal musea.
Bij toeval valt ons bezoek aan de tempel op een woensdag. Rond een uur of 8 lopen we door de poorten het complex binnen. We zien al heel veel Sri Lankanen lopen met of zonder bloemen. Vaak zijn ze helemaal in het wit gekleed. We lopen richting de tempel en kopen een kaartje (1500 roepies, bijna 9 euro, per persoon). Als we de trap naar de tempel op willen lopen worden we tegengehouden door een bewaker, we hebben onze schoenen nog aan. Snel lopen we een loket verder en leveren we onze schoenen in. Dan mogen we gelukkig doorlopen. Binnen worden we direct door een tour guide aangesproken, maar we kijken liever op eigen gelegenheid rond. Dat scheelt dan gelijk ook weer 1000 roepies. We zien vooral heel veel lokale mensen en weinig toeristen. Ons rondje door de tempel gaat sneller dan gedacht en het valt ons een beetje tegen, zoveel is er eigenlijk niet te zien. Wel zitten er boven allemaal mensen achter touwen te wachten lijkt het wel.
International Buddhism Museum
Lichtelijk gedesillusioneerd lopen we verder richting het International Buddhism Museum. Dit museum laat zien hoe het boeddhisme zich door Azië en de rest van de wereld verspreid heeft. Het is de enige in zijn soort. Het museum is tot stand gekomen door een samenwerking tussen en bijdrages van 17 landen, namelijk Sri Lanka, India, Bangladesh, Nepal, Pakistan, Japan, China, Korea, Indonesië, Thailand, Myanmar, Laos, Vietnam, Cambodja, Maleisië, Bhutan en Afghanistan.
In het museum zien we eerst de rol van de Temple of the Sacred Tooth in Kandy. Vervolgens komen alle landen aan bod. Een korte uitleg over de rol van het boeddhisme in het desbetreffende land met daarbij beelden, foto’s en andere spullen die uit dat land afkomstig zijn. Wat vooral mooi is om te zien is dat elk land een andere invulling geeft aan de afbeeldingen en beelden, je ziet daarin de stijl die bij dat land past. Als we er bijna doorheen zijn horen we muziek die van buiten afkomstig is. Een snelle zoektocht op Google levert op dat dit het moment is waarop de deuren open gaan. Snel lopen we terug naar de Temple of the Sacred Tooth.
Puja / tevava
Het ritueel waarbij de deuren opengaan heet officieel tevava, maar wordt vaker aangeduid als puja. Twee monniken en een aantal ‘service men’ gaan de kamer binnen met offergaven. Hierna mogen anderen hun offergaven brengen en zij geven deze dan aan één van de monniken of ‘service men’, want de kamer is voor de gewone sterveling verboden toegang. Dit alles onder de muzikale begeleiding van een viertal drummers. Het moment waarop de deuren opengaan is niet echt te omschrijven, de spanning bouwt op door de drummers, iedereen wacht op dat ene moment. Als de deuren opengaan en de gouden dagoba zichtbaar is komt iedereen in beweging. Mensen willen een offer geven, anderen willen foto’s maken, het is even één grote dringpartij. Tegelijkertijd zitten aan de zijkant mensen te bidden. Een rare samensmelting van sensatie en aanbidding vult de ruimte. Het voelt raar om hier te staan om foto’s te maken, terwijl dit blijkbaar zoveel betekent voor de boeddhisten zelf.
We zoeken een weg naar beneden, waar pas duidelijk wordt hoeveel mensen er nog staan te wachten op hun beurt voor een offergave. De hele trap naar boven staat vol. En er is nog een tweede rij beneden waar de mensen een beetje gekleurd water uit een groot bekken meekrijgen in een beker, fles of potje. Later lezen we dat dit te maken heeft met het rituele wassen van de tand, wat hierboven beschreven staat. We zijn blij dat we nog even zijn terug gegaan om dit bijzondere ritueel mee te maken.
Archaeological Museum
Er bevindt zich nog een ander museum in het complex, het Archaeological Museum. Vroeger was dit het paleis van de koning. Tegenwoordig vind je er een verzameling van spullen die behouden zijn uit vroegere tijden. Zo zien we mooi versierde palen en stenen. Daarnaast is er een verzameling munten. Het is niet zo heel groot en er wordt ook weinig uitleg gegeven. Maar het is wel leuk om even mee te pakken als je er toch bent. Je krijgt zo een beeld van de geschiedenis van Sri Lanka.
Onze voetjes krijgen het ondertussen een beetje warm en dus is het tijd om de schoenen weer op te halen. We lopen nog even verder over de rest van het complex waar een drietal kleinere tempels te vinden zijn. Maar ook hier is weinig informatie te lezen en we zijn wel een beetje moe, dus we houden het voor gezien. De conclusie voor vandaag: ondanks de hoge toegangsprijs zeer de moeite waard.
bijzonder wat wel grappig zou zijn geweest om een foto van die mensen op de trap hun voeten er op te krijgen want die zijn dan toch ook zonder schoeisel?
Ja, dat klopt. Iedereen loopt binnen het tempelcomplex op blote voeten. Niet aan gedacht om daar een foto van te maken. Wie weet een volgende keer 🙂
In dat gouden ding zit alleen een tand? Gees… doe mij dat gouden ding dan maar hoor :p
Tja, elke religie heeft wel weer wat hè. Het is voor ons misschien niet heel bijzonder, maar voor deze mensen wel. Ik heb trouwens gelezen dat er in het verleden is geprobeerd om de tand te stelen, en dat dat de reden is dat hij nu achter slot en grendel ligt.