Als we aankomen in Shanghai lijkt het haast of het vliegtuig ergens een verkeerde afslag heeft genomen. Vanuit de lucht ziet het landschap er net zo uit als in Nederland, het regent en als we geland zijn spotten we zelfs een KLM vliegtuig. In de instructies van het hostel staat dat je het beste de metro kan nemen om er te komen, dus dat doen we dan ook maar. We moeten bijna helemaal naar de andere kant van de stad, maar gelukkig is dit het beginpunt van de route en is er plek zat. Een deel van de route is bovengronds en het ziet er mistroostig uit met die regen. De metro stopt en iedereen stapt uit, we weten niet goed waarom, want we zijn nog lang niet bij het einde van de route. Er stappen gelukkig ook heel veel mensen in. Alleen gaat de metro dan weer terug in plaats van verder!
Een van onze medereizigers heeft ook in de gaten dat het niet helemaal goed gaat en gebaard dat we er uit moeten bij de volgende halte. Goed, dat hadden ze ook best mogen vermelden in de instructies. Als we overstappen naar de andere metro zit deze al heel vol. We reizen midden in de spits en met die regen komen er alleen maar meer mensen bij. We staan dan ook echt als haringen in een ton. En dan is je eindbestemming toch best wel heel ver. Als we er eindelijk zijn regent het nog steeds. Eerst maar op zoek naar de regenponcho’s en alle regenhoezen over de tassen heen trekken, zodat onze spullen straks niet totaal doorweekt zijn. En dan op pad naar het hostel.
East Nanjing Road
Als we wat gesetteld zijn in Shanghai is het hoog tijd om wat van de stad te gaan zien. Omdat ik gek ben op lichtjes gaan we tegen het eind van de dag met de metro richting East Nanjing Road. Dit is dé winkelstraat van China en alle grote merken zijn er dan ook vertegenwoordigd. Daarnaast zitten er allerlei leuke eetgelegenheden, zowel in de straat zelf als er om heen. Het is één groot feest met die lichtjes. Er rijdt tussen het publiek door ook een treintje wat je kunt nemen om van de ene kant van de straat naar de andere te komen. Wel sneller, maar minder leuk. Wij kiezen dan ook voor de ouderwetse benenwagen. Het is al aardig druk in de straat, maar nog prima te doen. East Nanjing Road begint bij The Bund en loopt vanaf daar 3,4 kilometer de stad in richting Jing’an Temple. We lopen eerst van The Bund af, die bewaren we voor het laatst.
Ergens halverwege deze weg komen we ineens een M&M store tegen. Daar moeten we natuurlijk even naar binnen, al is het alleen al om the wall of chocolate te bewonderen. Ik ken dit principe vanuit New York en was de eerste keer echt compleet overdonderd door alle verschillende soorten M&M’s. En hier overkomt Kenji hetzelfde. Al die verschillende kleuren, smaken en souveniertjes. Natuurlijk kunnen we het niet laten om voor de Mood Analyzer te gaan staan om te weten welke kleur M&M we zijn.
Na dit avontuur hebben we honger, dus snel op zoek naar een leuk tentje. We belanden bij Pizza Hut die helemaal in Halloween stemming is. De serveerster loopt zelfs rond met een nepspin op haar bloes (nee, ik ben niet gillend weggerend). Na een stevige maaltijd kunnen we er weer tegenaan en lopen we de straat nog een keer door, deze keer wel in de richting van The Bund. Het is nu echt een stuk drukker en er zijn ook aardig wat straatmuzikanten actief. Ze zijn wel zo slim om niet al te dicht bij elkaar te gaan staan. Hoe dichter we bij The Bund komen, hoe drukker het wordt. We schuifelen in slow motion verder en hopen dat we straks iets kunnen zien met al die mensen.
The Bund
Als we het laatste kruispunt oversteken kunnen we het mooie uitzicht al zien. Gelukkig gaat iedereen vanaf hier zijn eigen kant op en is er genoeg ruimte om te lopen. We gaan nog iets dichter naar de waterkant toe om de overkant goed te kunnen zien. De gebouwen aan alle kanten zijn prachtig verlicht en de boten doen zelfs ook mee. Dit uitzicht was de drukte meer dan waard. Het grappige is dat wij vooral druk zijn met foto’s maken van wat we zien en de Chinezen natuurlijk weer druk in de weer zijn met hun selfiestick. Het blijft een apart volkje.
Als we genoeg hebben van alle lichtjes gaan we weer terug richting de metro. We schuifelen weer hutje mutje richting East Nanjing Road. Bijzonder hoe zo’n mensenmassa zich kan verzamelen, verspreiden en dan toch weer samenkomt. Ook in het metrostation is goed te merken dat dit een populaire stop is, het krioelt er van de mensen. De metro’s rijden gelukkig af en aan en dus zijn we zo weer terug bij ons hostel om lekker te gaan dromen van alle lichtjes.
