We verlaten Cameron Highlands en maken een korte stop in Ipoh, één van de grootste steden van Maleisië. Met maar liefst 750.000 inwoners is de hoofdstad van de deelstaat Perak overwegend Chinees. Hoewel de stad dus heel groot is, merk je hier weinig van als je er in rond loopt. Door de verschillende wijken en de echt Maleisische insteek is het zeker een bezoekje waard!
Ipoh Heritage Trail
In de Lonely Planet vinden we een wandelroute die we als uitgangspunt nemen om Ipoh te verkennen. Met de taxi gaan we richting het treinstation, het startpunt van onze route. Het is van een afstand een imposant gebouw, maar als we dichter in de buurt komen ziet het er wat vervallen en verlaten uit. Toch wordt het station nog actief gebruikt en de treinen zien er ook heel modern uit. Voor het station zien we nog een monument dat onder andere de slachtoffers van de ‘Death Railway’ herdenkt.
We lopen langs het stadhuis en de rechtbank naar het plein met de klokkentoren. De moskee tegenover de klokkentoren is helaas niet toegankelijk voor niet-moslims, dus deze kunnen we alleen van buiten bewonderen. Via een klein straatje komen we terecht bij het toeristen informatiepunt. Hier hebben ze een aantal folders van de wandelroutes die er beschikbaar zijn in Ipoh. We nemen de ‘Heritage Trail’ en de ‘Street Art’ folder mee, zodat we iets meer informatie hebben dan de beknopte teksten in de Lonely Planet.
Street Art
In het oude centrum van Ipoh vind je heel veel street art. Met behulp van de folder en Maps.me gaan we op zoek. Sommige zijn echt makkelijk te spotten, maar anderen zijn goed verstopt. Gelukkig weten de lokale mensen precies waar alles zich bevindt en helpen ze graag een handje. De schilderingen brengen de buurt echt tot leven. Jammer dat we dat in Nederland niet meer hebben. De meeste schilderingen zijn gemaakt door de Litouwse kunstenaar Ernest Zacharevic.
Als je door de buurt loopt vind je nog veel meer verborgen schatten. Van leuke koffietentjes tot doorkijk steegjes tot originele elementen die de tand des tijds hebben doorstaan. We duiken één van de tentjes in voor een korte pauze, want het is ondertussen alweer lekker warm geworden. Grappig dat het klimaat zo verschillend kan zijn op zo’n klein stukje. Als we verder lopen komen we een hele groep motoragenten tegen. De motoren die de agenten hier hebben lijken uit de jaren tachtig te komen. In de landen om Maleisië heen reed de politie vaak op hypermoderne motoren. Kenji kan het dan ook niet laten om even verlekkerd naar de motoren te kijken en een praatje aan te knopen. Dat geeft mij even de tijd om foto’s te maken en te kijken naar de jongens die op blote voeten aan het voetballen zijn.
Perak Cave Temple
In en om Ipoh heb je heel veel tempelgrotten. De Perak Cave Temple ligt op onze route richting Penang en daar maken we een stop. Deze grot is in 1926 ontdekt door Chong Sen Yee en Choong Chan Yoke en sindsdien uitgegroeid tot één van de meest bezochte tempelgrotten in Ipoh. Naast de grottempel zelf kun je hier ook het uitzicht over Ipoh bewonderen. Je moet dan wel een luttele 400 traptreden op klimmen. Een beetje conditie is dus wel gewenst, er hangt beneden zelfs een waarschuwing om er niet aan te beginnen als je astma of hartklachten hebt. Gelukkig is de tempel zelf al de moeite van een bezoekje waard.
Het eerste wat je ziet als je de grot binnenloopt is een hele grote zittende Boeddha. Overal op de muren zijn schilderingen gemaakt in allerlei verschillende stijlen. Ook staan er langs de zijkanten nog andere (Boeddha)beelden. Het is een imposant geheel. Loop je verder de grot in, dan zie je naast de stalactieten en stalagmieten de zon door de openingen naar binnen schijnen. Overal zijn altaars gemaakt waar lokale bezoekers langslopen met wierookstokjes. De trap naar boven voor het uitzichtpunt laten we maar even voor wat het is. Er is hier genoeg te zien.
We lopen weer naar buiten en zien dat niet alleen de honden hier een toevlucht zoeken, maar ook de aapjes vermaken zich prima in de bomen en op de grond. Voor de tempel ligt nog een grote vijver waar in het midden een vrouwelijk Boeddhabeeld staat. Het was fijn om hier even onze benen te strekken, maar nu is het tijd om door te rijden naar Penang!
Masjid Ubudiah – Kuala Kangsar
Tegen lunchtijd beginnen we toch wel honger te krijgen. We maken nog één stop, dit keer in Kuala Kangsar. Hier staat de Masjid Ubudiah, één van de mooiste moskeeën van Maleisië. De bouw is in 1913 begonnen en werd pas in 1917 afgerond. De architect van deze moskee is Arthur Bension Hubback die ook het treinstation in Ipoh en Kuala Lumpur ontworpen heeft. Het is een majestueus geheel en met de palmbomen er om heen zou je haast denken dat je ergens in het Midden-Oosten bent beland.
We zijn net op tijd, want tussen de middag is de moskee gesloten. Een bewaker komt naar ons toe met de vraag of we ook even binnen willen kijken. Daar zeggen we geen nee tegen. Dit vereist wel even een omkleedsessie, want je mag natuurlijk niet zonder hoofddoek naar binnen als vrouw. En dus krijgen we een mooie lange jas met muts om aan te trekken. Toch is de moskee van buiten indrukwekkender dan van binnen. Naast de kroonluchter en het versierde plafond is er weinig te zien.
Bij de plaatselijke Pizzahut eten we even een hapje en dan is het tijd voor de laatste etappe. Op naar Penang om een paar dagen lekker te genieten van zon, zee en strand!
Vind je dit leuk? Pin het!
Leuke blog met mooie foto’s! Wij waren hier heel kort om over te stappen op een andere bus, jammer dat we niet meer gezien hebben want het ziet er heel leuk uit!
Dat is toch het voordeel van reizen met een auto, je bent flexibel. Met de bus reis je toch eerder door van A naar B. Natuurlijk ligt het ook aan de tijd die je hebt. Ipoh is in ieder geval een aanrader voor een tussenstop, mochten jullie nog eens naar Maleisië gaan 🙂