Op elke top zoveel lijst van dingen om te doen in China staat het Terracotta leger in Xi’an. Een van de redenen waarom wij deze stop ook hebben toegevoegd aan onze reis. Omdat we al even onderweg zijn en behoefte hebben aan een beetje privacy en onze eigen gang kunnen gaan, hebben we een appartement geboekt waar we een kleine week zullen blijven. Vanuit Pingyao reizen we per hogesnelheidstrein in enkele uurtjes naar Xi’an. Met de metro en de bus vervolgen we onze reis naar het appartement. Het blijkt een heel leuk studio appartement te zijn met een kleine keuken waar we zelf kunnen koken. De badkamer heeft zelfs een bad! En naast het bed hebben we een leuk hoekje om te chillen. Een ideaal rustpunt in Xi’an.
Lang leve de bus
Er zijn verschillende tours naar het Terracotta leger, sommige doen alleen het Terracotta leger aan en sommige combineren verschillende bezienswaardigheden in één of meerdere dagen. De kosten lopen al snel op, dus we gaan op eigen houtje. Vanaf het treinstation in Xi’an vertrekken er bussen naar het Terracotta leger en voor een paar yuan mag je al mee. De bus stopt onderweg ook bij de andere bezienswaardigheden, maar de reviews zijn het er over eens dat de meeste niet de moeite waard zijn. Wij blijven dus zitten tot de eindbestemming. Daar aangekomen lopen we langs een scala aan eettentjes richting de ingang. We zoeken naar iets van een broodje, maar als we de Burger King binnenlopen worden we weggestuurd. En bij alle andere winkeltjes/stalletjes staan ze zo hard te schreeuwen dat we die ook maar links laten liggen. Op naar de ingang.
Niet alles wat je leest blijkt waar
We kopen kaartjes voor de entree en gaan naar binnen. We worden verrast door een heel groot park wat we eerst door moeten lopen. Er rijden natuurlijk ook karretjes voor als je de afstand te groot vind. Die laten we voor wat het is, een stukje lopen is wel even fijn na de rit in de bus. We hebben vooraf wat onderzoek gedaan en het advies is om de zalen in omgekeerde volgorde te bezoeken. Verder schijnt de film ook zeer de moeite waard te zijn ter introductie. We gaan dus eerst op zoek naar de cinema. Helaas is er wel veel beeld (360 graden) maar geen geluid. Hier worden we niet veel wijzer van, dus we gaan op zoek naar zaal 3.
Zaal 3
Zaal 3 is de kleinste zaal van het hele complex en ligt helemaal achteraan. Er staan slechts 68 terracotta figuren, waarvan de meeste geen hoofd meer hebben en waaronder 4 paarden en een strijdwagen. Hoewel de zaal klein is en er weinig beelden staan is het wel indrukwekkend om te zien hoe gedetailleerd de beelden zijn. De hoge muren om de beelden heen geven weer hoe het complex is afgezegeld na de bouw. Wat een precisiewerk om al die beelden op te graven en in hun volle glorie te herstellen.
Zaal 2
We lopen verder richting zaal 2. Een enorme ruimte doemt voor ons op bij binnenkomst. Deze is een stuk groter dan zaal 3. De zaal is 94 meter lang, 84 meter breed en 5 meter diep. Hier is mooi zichtbaar hoe de beelden vroeger in gebouwen zijn ondergebracht. Ook zijn ze hier nog bezig met het opgraven van de beelden. Aan één van de zijkanten zijn een aantal beelden in een glazen box te zien, waar je echt alle details kunt zien die zijn toegebracht.
Verder hebben ze hier ook andere zaken tentoongesteld die gevonden zijn bij de opgraving, zoals oude wapens. Helaas zijn de Chinezen vooral geïnteresseerd in hun selfies en is het soms lastig om daadwerkelijk iets te zien of te lezen over hetgeen je ziet. Gelukkig kun je de opgraving zelf wel rustig bekijken, er is veel ruimte in deze zaal. We nemen de tijd, lopen het hele rondje, lezen veel informatie over wat er te zien is. Nu zijn we heel nieuwsgierig geworden naar zaal 1, dat moet dan nog beter zijn volgens de verhalen. Tijd om door te lopen.
Zaal 1
De laatste zaal die we aandoen is zaal 1. Dit is een grote vliegtuighangar (210 meter lang en 62 meter breed) waar momenteel zo’n 2000 terracotta figuren te zien zijn. Men gaat er van uit dat er ruim 6000 terracotta figuren aanwezig zijn, het merendeel moet dus nog worden opgegraven. Deze zaal is ontdekt in 1974 toen de lokale bevolking een nieuwe bron wilde boren. Dit is het begin geweest van de opgravingen van het hele complex. Als je de vliegtuighangar binnenkomt sta je oog in oog met honderden terracotta figuren die stoïcijns voor zich uit kijken. Verderop in de hangar kun je zien hoe het opgraven en herstellen van deze beelden in zijn werk gaat. We lezen ook dat het mogelijk is om een workshop te volgen waar je nog dichterbij mag komen, maar dat laten we graag aan echte archeologische fans over. Het lijkt een onmogelijke puzzel om van alle losse stukken weer een toonbaar beeld te maken. De werken in uitvoering hangen aan elkaar met plastic, tape en touwen.En waar nodig worden ze ondersteunt door allerlei hulpmiddelen, stoelen, schommels. Wij bekijken ze wel vanaf een veilige afstand.
Hoeveel Chinezen passen er in een museum?
We lopen door naar het museum waar ook nog het één en ander te zien is. Helaas zijn heel veel ruimtes gesloten en is alleen de exhibitie over het terracotta leger open. We lopen naar beneden, maar we worden hier bijna over de kop gelopen door de groepen Chinese toeristen. In het midden van de ruimte moet je een strijdwagen kunnen zien, maar ik zie alleen maar heel veel Chinezen. Kenji is iets langer en wurmt zich naar voren om toch iets te kunnen zien. Maar ook hij heeft er snel genoeg van. We zoeken snel de uitgang op.
De kers op de taart
Als we de uitgang uitlopen komen we in een enorm winkelgebied terecht. Om bij de bus de komen zit er niks anders op dan hier doorheen te lopen. Van alle kanten worden er Engelse woorden geroepen, maar we lopen stoïcijns door. Per slot van rekening hebben we gezien waar we voor gekomen zijn. We vinden de bussen terug naar Xi’an zonder problemen en gaan lekker zitten. Daar zijn vooral onze voeten heel blij om. Bij terugkomst op het station kunnen we merken dat de Golden Week officieel begonnen is, de mensenmassa richting de trein is enorm. Gelukkig moeten wij de andere kant op om weer bij ons appartement te komen. Hoog tijd om daar lekker bij de komen en de Golden Week af te wachten.
