Eilandhoppen – Koh Chang

De busrit vanuit Bangkok duurt best lang en het uitzicht heb je na een tijdje ook wel gezien. We luisteren wat muziek, proberen een beetje te slapen en hopen dat we zo snel mogelijk in Trat zijn. Als we voor ons gevoel er toch al bijna moeten zijn maken we een tussenstop bij een busstation. We mogen even 5 minuutjes uit de bus, beentjes strekken, naar de wc of waar je verder maar zin in hebt. 5 minuten gaan snel, dus we strekken even de benen en blijven in de buurt van de bus. Al heel snel is het weer tijd om verder te gaan, maar we missen nog een mevrouw. Die was dus wel even richting het toilet gegaan. Als ook deze mevrouw aan boord is rijden we verder. We gokken nog een uurtje, maar er moeten overal steeds mensen uit. De Thaise bevolking loopt gewoon naar de buschauffeur, zegt waar ze eruit willen en daar stopt de bus dan ook gewoon. Bushaltes zijn overrated.

Na ruim 5,5 uur komen we dan eindelijk bij het busstation van Trat aan. Bijna iedereen uit onze bus gaat direct door naar de eilanden, maar wij overnachten één nachtje in Trat zelf. Met een songtaew worden we netjes bij ons hotel afgeleverd. Deze keer vallen we met onze neus in de boter, er is bijna niemand, er ligt een prachtig zwembad en wij hebben een kamer die daar aan grenst. Ik weet wel wat er voor de rest van de dag op het programma staat! We checken in, dumpen onze spullen en gaan op zoek naar iets te eten. We zitten een stukje buiten het centrum, dus dat kan leuk worden. Van het hotel hebben we een kaartje gekregen met wat eetgelegenheden, maar we komen er al snel achter dat ze heel optimistisch zijn met de afstanden. Per ongeluk lopen we tegen een leuk Thais tentje aan waar we heerlijk eten voor nog geen 3 euro. Die onthouden we direct maar voor het avondeten. We gaan terug en genieten van ons privézwembad en komen al helemaal in de vakantiestemming!

Trat, Hotel Toscana, Backpackjunkies

Op naar Koh Chang

De volgende dag gaan we verder naar Koh Chang. Hoewel het hotel een rechtstreekse taxi kan regelen (die echt superduur is) kiezen we ervoor om weer terug te gaan naar het busstation. Maar omdat we hebben gezegd dat we naar Koh Chang willen worden we in het stadscentrum afgezet bij weer een andere songtaew die blijkbaar naar de pier gaat. Hier geldt het principe dat als je bereid bent meer te betalen de auto direct weg gaat, maar anders moet je wachten tot hij vol is. Dus wachten we. Uiteindelijk zitten we met een bult bagage en 7 man achter in de songtaew gepropt. We stoppen in de middle of nowhere om kaartjes te kopen voor de ferry. Dan rijden we weer verder om vervolgens op een andere bus gezet te worden. En die gaat dan weer naar de ferry. De Thaise logica ontgaat ons echt volledig, maar we zitten op de boot naar Koh Chang, dat is het belangrijkste.

Trat, Koh Chang, Ferry, Backpackjunkies

Van Trat naar Koh Chang gaat er een grote ferry waar ook auto’s op vervoert worden. Van de drie eilanden die we aandoen is dit de grootste. De overtocht duurt ongeveer drie kwartier tot een uur. Als je van de ferry afloopt staan er taxi’s klaar die naar de verschillende stranden op het eiland gaan. De prijs is afhankelijk van hoe ver het desbetreffende strand rijden is. In eerste instantie lijkt het voor ons een goedkoop ritje te worden, maar helaas zit het resort ver van het strand af. En dus moeten we nog een beetje bij betalen als we voor de deur afgezet willen worden.

Dat dit eiland niet te vergelijken is met onze eilanden blijkt al snel. De weg gaan steil omhoog, bevat haarspeldbochten en gaat dan weer steil naar beneden. In de buurt van de stranden wordt het pas weer wat vlakker. De afstanden zijn ook te groot om alles te gaan lopen, dus een scootertje hebben we ook wel nodig. Verder is er heel veel groen, palmbomen en zo af en toe zien we tussen de begroeiing door de zee. We gaan ons hier wel vermaken.

Bang Bao vissersdorp

We kunnen via ons resort een scootertje huren en hiermee crossen we lekker het eiland over. Helemaal in het zuiden van het eiland zit een vissersdorpje wat de moeite waard schijnt te zijn. En dus rijden we die kant op. Het eerste deel van de weg is prima te doen en hebben we voor een deel al gereden om bij het strand te komen. Maar dan begint de weg weer langzaam aan te klimmen. We komen langs een uitzichtpunt en besluiten om daar eerst maar even te stoppen. Tijdens de Mae Hong Son loop heeft dat hele mooie foto’s opgeleverd. Ook hier heb je een prachtig uitzicht over de zee waarin een aantal kleinere eilanden zichtbaar zijn. Het is een mooie heldere dag en we kunnen ver kijken. Dit zijn die plaatjes die je altijd voorop reisgidsen ziet staan, strakblauwe lucht, diepblauw water, palmbomen en strand.

Na de stop rijden we verder en de weg begint net zo te worden als het stukje wat we met de taxi gereden hebben. Nu hebben we de ervaring wel opgedaan tijdens de Mae Hong Son loop, maar dit kleine scootertje is geen Maximus. Met veel pijn en moeite komen we elke keer weer boven en ook het afdalen is een hele uitdaging. We zijn blij als we eindelijk het vissersdorpje hebben bereikt. De scooter kunnen we vlak bij de pier parkeren en dan kunnen we op ons gemakje rond gaan wandelen. Het is nog lekker rustig en veel winkeltjes zijn nog dicht. Diegene die wel open zijn hebben helemaal geen verlichting aan en het is soms lastig om te zien wat ze nou precies verkopen, raar. We lopen verder richting de pier voor een mooi uitzicht op het dorpje en over de zee.

Als we uitgekeken zijn en een restaurantje binnen lopen om iets te drinken krijgen we te horen waarom al die winkeltjes zo donker zijn, er is momenteel geen elektriciteit. Dat verklaart een hoop. Dus dan maar een lekker sapje om even te ontspannen. Ze hebben hier van die lage tafels die je door heel Thailand wel ziet, alleen bevinden deze zich boven het water. Heel slim hebben ze onder de tafel een gat gemaakt, zodat je je benen gewoon kwijt kan en lekker boven het water bungelt.

Koh Chang, Bang Bao pier, vissersdorp, Backpackjunkies

Zonsondergang

De rest van de tijd vermaken we ons met bezoekjes aan de verschillende stranden en plaatsen op het eiland. We hebben na onze ervaring met de scooter naar het vissersdorp een upgrade gekregen en dat rijdt een stuk relaxter. Ook met het oog op het verhaal van één van de gasten in ons resort die onderuit is gegaan en er zwaar gehavend uit ziet. Elke keer weer drukt hij ons op het hart om vooral voorzichtig te zijn. En dat doen we ook, we willen nog veel langer van onze reis genieten. We shoppen voor een duikbril en snorkel, want we willen visjes zien. Helaas lukt dat niet op Koh Chang, maar we hebben nog twee eilanden te gaan.

Aan het eind van de middag gaan we naar het strand wat vlak bij ons resort zit en zien we de zon langzaam in de zee zakken. De lucht verschiet in allerlei prachtige kleuren, totdat er geen zon meer te zien is. Dit is waarom we op reis zijn, om te genieten van de natuur en van elkaar.

De beste pizza in Thailand

Hoog tijd om wat te gaan eten. Vlak bij ons resort zit een pizza restaurant, de Pizza King Express. Nou hebben we al aardig wat pizza’s gehad in Thailand, maar meestal zijn het van die voorverpakte ovenpizza’s. Als we echter aankomen bij dit restaurantje wanen we ons weer terug in Italië. Dit zijn echte Italiaanse pizza’s, met dunne bodems en verse ingrediënten. Dit is dé perfecte afsluiting van onze tijd op Koh Chang.

Op naar Koh Mak

Na vier dagen is het tijd om verder te reizen naar het volgende eiland, Koh Mak. We boeken tickets voor de speedboat en worden ’s ochtends netjes opgehaald. Er zijn verschillende boten, maar er wordt netjes verteld in welke boot je moet gaan zitten. Als de boot vol is gaan we op pad, op naar deel twee van ons eilandhop-avontuur!

Koh Chang, Koh Mak, Backpackjunkies

Abonneer
Laat het weten als er
guest

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Henk Schokker

Kon je met je lange benen het water ook raken bij dat gat in die tafel? En nice zonsondergang weer 😮